Portlandcementklinker

Nadere omschrijving

In de klinkeroven wordt bij hoge temperatuur (tot wel 1250 – 1450°C) de portlandcementklinker gebakken.

De belangrijkste grondstof voor dit proces is kalksteen (CaCO₃). De tweede belangrijke grondstof is SiO₂  (zand/klei). De klei is een bestanddeel van de kalksteen of mergel en kan ook in de vorm van kwartszand of poederkoolvliegas extra worden toegevoegd.

In de portlandcementklinker vinden we vier hoofdbestanddelen, tricalciumsilicaat (3CaO.SiO₂/ C₃S), dicalciumsilicaat (2 CaO.SiO₂/C₂S), tricalciumaluminaat (3 CaO.Al₂O₃/ C₃A) en tetracalciumaluminaatferriet (4CaO.Al₂O₃.Fe₂O₃/ C₄AF).

In de cementchemie worden niet de normale chemieafkortingen gevolgd (waar C koolstof is), maar de hier achter de streep gegeven verkorte benaming.

Door de portlandcementklinker te malen en er een bindtijdregelaar aan toe te voegen, krijgen we portlandcement.

Een globale samenstelling van een portlandcementklinker is weergegeven in onderstaande figuur. De onderlinge verhoudingen van deze groepen kunnen in de praktijk variëren.

Productieschema cement

Normen/aanbevelingen/literatuur

• NEN-EN 197, Cement

• NEN 3550, Gewone cementsoorten volgens NEN-EN 197-1, met aanvullende speciale eigenschappen

• Betoniek 14/08 Heet gebakken

• Cementsteen, basis voor beton