Zwavelzuuraantasting

Nadere omschrijving

Bij aantasting van beton door zwavelzuur is in vrijwel alle gevallen sprake van zogenoemde biogene zwavelzuuraantasting. Dit is een aantasting van het betonoppervlak door zwavelzuur dat is ontstaan door bacteriële omzetting van sulfiden in zwavelzuur. Deze vorm van aantasting kan voorkomen in rioolstelsels en waterzuiveringsinstallaties.

Hierbij zijn de volgende processen te onderscheiden:

• omzetting van zwavelverbindingen in het rioolwater naar sulfiden door anaerobe bacteriën;

• ontgassing van het rioolwater, waarbij de overdracht plaatsheeft van de sulfideverbindingen die in het water zijn opgelost naar gasvorm in de rioolatmosfeer;

• omzetting van sulfiden naar zwavelzuur door aerobe bacteriën, die zich op de vochtige wanden van de buis boven het gemiddelde waterpeil bevinden;

• aantasting van de cementsteen door het geconcentreerde zwavelzuur bij een pH-waarde die beneden 1 kan dalen. De uiteindelijke aantasting van de cementsteen heeft plaats door oplossing. Aan het oppervlak wordt gips gevormd dat vaak als een korst op het oppervlak achterblijft. Deze korst heeft een bufferende werking voor verdere aantasting.

Normen/aanbevelingen/literatuur

• NEN-EN 206, Beton + NEN 8005, Nederlandse invulling van NEN-EN 206, Beton

• NEN 5996, Beton. Bepaling van de agressiviteit van waterige oplossingen, gronden en gassen

• CB5 Praktische Betonkennis

• Betoniek 11/1, 't is zuur

• Betoniek 5/11, Beton en regenwater

• Betoniek 3/3, Chemische aantasting van beton